Kerstmis is het feest van ’t licht,
in een kind tot ons gekomen.
Waarvoor ’s werelds duister zwicht,
en dat rijkelijk doet stromen.
Maar dit licht wordt overspoeld,
door het licht van neonlampen.
Zo is ’t nooit door God bedoeld,
daarmee heeft de Heer te kampen.
Zelfs de liederen voor dit feest,
klinken luid over de straten.
Waar de commerciële geest,
doet bepalen sfeer en baten.
Is dit d’ ingetogenheid,
dit de sfeer die kerst doet heten.
Waar de mens door wordt misleid,
en de zin ervan vergeten.
Vrede op aard’ klinkt overal
vrede waar wij nog van dromen.
Maar de vree die komen zal
is nog niet op d’ aard gekomen.
’t Is nog wachten op die dag,
God ontsluit de hemeldeuren.
Makend van Zijn komst gewag,
op ons laatste kerstgebeuren.
Dan pas zal ’t echt vrede zijn,
wordt het vreugdelicht ontstoken.
Dan verdwijnt ook alle schijn.
want die wordt dan afgebroken.
