Onze harten gaan zich scheuren
ziend 't onmenselijk gebeuren.
Wat onze ogen vol afgrijzen
dagelijks voor zich op zien rijzen.

Wat een leed en wat een noden
d' aanblik van de vele doden.
't Beeld blijft op 't gezichtsveld kleven
van het wreed onmenselijk leven.

Besprongen door machteloosheid
'd ingehouden woede voelt.
Door de opgeroepen boosheid
diep in 't mensenhart gevoeld.

Leert de mensheid nooit nastreven
te bereiken  't vaste doel.
En in vrede samenleven
met 't bijbehorend goed gevoel.

Laat ons niet de hoop verliezen
constant werkend aan de vree.
En daar met elkaar voor kiezen
naar Gods wil als 't beste idee.

You have no rights to post comments