Ik mag je nog een knuffel geven
want dat is straks helaas voorbij.
Er komt een einde aan jouw leven
en de band tussen jou en mij.

De ziekte zal je duidelijk slopen
die breekt ’t contact straks voorgoed af
Op genezing valt niet te hopen.
voor jou wacht ’t einde en het graf.

Je wilskracht moed zal ons bijblijven
de strijd die jij bent aangegaan.
Wat wij met elkaar onderschrijven
jij hebt meer dan je best gedaan.

Je wil tot ’t einde toe genieten
daarvoor tonen wij ons respect.
Je bent zoals vergeet-mij-nieten
waarvan de schoonheid is ontdekt.

Jouw leven bezit een sterk anker
zeer nauw verbonden met de Heer.
Met Hem bevocht je saam de kanker
dat dwingt bewondering af steeds weer.

Je zult steeds in herinnering blijven
als een beminde in de kring.
Dat doen wij zonder overdrijven
voor wat elk steeds van jou ontving.

You have no rights to post comments