Hij wil de grote trooster wezen
wiens hand betraande ogen veegt.
Hij kan in onze harten lezen
en zien wat zich daarin beweegt.
Hij heft ons uit de diepste dalen
door Hem getild uit ons verdriet.
Van liefde blijft Hij ons verhalen
de Heer vergeet de Zijnen niet.
De wonden in ons hart geslagen
worden verbonden en geheeld.
Geen tekenen zullen wij meer dragen
van pijn die met Hem is gedeeld.
Waar wonden door Hem toegesloten
vermindert leed dat werd gevoeld.
Want in elk hart voor Hem ontsloten
treft men Zijn vree daarin gestoeld.
