Steeds weer strijden in de nachten
als de zorg ons overvalt
staat daar plotseling te wachten
Christus in Zijn lichtgestalt’.
 
Door Zijn licht verdwijnt het duister
heel de ruimte wordt gevuld.
Zijn gestalte straalt vol luister
die Hij voor ons oog onthult.
 
In de ruimte zonder duister
bieden Christus woorden troost.
Hij verlost ons van de kluister
Zijn geduld blijkt ons het grootst.
 
Vol van liefde wil Hij luisteren
naar de nood die in ons leeft.
Terwijl Hij ons toe blijft fluisteren;
“Zorg dat je die aan Mij geeft”!
 
Altijd zal in nood verschijnen
Hij die ons ten diepste kent.
Hij wiens liefd’ nooit zal verdwijnen
maakt zich lichtend ons bekend.
 
Zorg zal door Christus verdwijnen
Hij biedt uitkomst uit de nood
van de moeiten zorg en pijnen
door Zijn hulp die Hij ons bood.
 
 

You have no rights to post comments