De belasting blijkt ons inkomen
in twee segmenten af te romen.
Als ’t einde van de maand weer daar is
wil zij een deel van ons salaris.

Zo gaat het maand na maand maar door
wat bruto heet wordt netto hoor.
De marge ziet men op zijn strook
opgaan in de belastingrook.

Aan ’t eind van ’t jaar wordt weer gewogen
wat er belast kan aan vermogen.
Want over eerst belaste centen
betaalt met nu ook extra rente.

De bank blijft rente maar verlagen
dat moeten wij als klant verdragen.
Maar die blijft over haar winst klagen
ondanks de zeer grote bedragen.

Natuurlijk kunnen wij beleggen
maar ook daarover valt te zeggen
wat de belasting in wil halen
volgens haar opgestelde schalen.

Doordat belasting ons blijft pakken
zal ons vermogen verder zakken

De burger die zijn geld wil stallen
ervaart steeds hogere getallen.

Er wacht ons weer een nieuwe visie
bedacht door belastingsdivisie
om ons vermogen aan te vallen
met verhogingen voor ons allen.

Dit is de werkelijkheid van ‘t heden
die door niemand kan worden bestreden. 
Wij trekken steeds aan ’t kortste end
wie ’t handelen door belasting kent.

Wij blijven doorlopend ervaren
hoe belasting ons blijft verzwaren.
Hoe heftig wij ook protesteren
’t belastingtij valt niet te keren.

’t Heeft weinig nut meer om te sparen
om veel vermogen te vergaren.
De belasting blijft ons vergasten
telkens opnieuw met hogere lasten.

You have no rights to post comments